Klantverhalen - Amber Stinissen

Ga naar de inhoud

€0.00 0 Winkelwagen

Home
Aanbod
- 1 OP 1 TRAJECT
- DEEP DIVE
Plan je call
- Plan je kennismakingsgesprek
Gratis
Klantverhalen
Contact

Menu

Home
Aanbod
- 1 OP 1 TRAJECT
- DEEP DIVE
Plan je call
- Plan je kennismakingsgesprek
Gratis
Klantverhalen
Contact

VOLG MIJ OP INSTAGRAM
@AMBERSTINISSEN_

Omdat je in je jeugd bent gaan houden van ouders d

Omdat je in je jeugd bent gaan houden van ouders die:

• Zich niet emotioneel met jou konden verbinden
• Zich niet in je konden inleven
• Geen ruimte en aandacht hadden voor jouw gevoelens
• Je je niet gezien en gehoord voelde
• Je weinig liefde, warmte en troost hebt gekregen
• Je ouders zich (voornamelijk) met hun werk en eigen issues bezig hielden in plaats van met jou
• Hun beloftes niet nakwamen
• Onvoorspelbaar waren in hun gedrag
• Jou verantwoordelijkheid maakte voor hun emoties en gevoelens

Hou je nu van partners die precies hetzelfde doen

𝗗𝗶𝘁 𝗽𝗮𝘁𝗿𝗼𝗼𝗻 𝗵𝗲𝗲𝗳𝘁 𝗻𝗶𝗲𝘁𝘀 𝗺𝗲𝘁 𝗲𝗰𝗵𝘁𝗲 𝗹𝗶𝗲𝗳𝗱𝗲 𝘁𝗲 𝗺𝗮𝗸𝗲𝗻 (!) 𝗺𝗮𝗮𝗿 𝗺𝗲𝘁 𝗲𝗲𝗻 𝗼𝗻𝗯𝗲𝘄𝘂𝘀𝘁𝗲 𝗵𝗲𝗿𝗸𝗲𝗻𝗻𝗶𝗻𝗴 𝘂𝗶𝘁 𝗷𝗲 𝗷𝗲𝘂𝗴𝗱

Relatieverslaving is ontzettend hardnekkig, waarbij de trekkracht zo sterk en magnetisch is

Je weet namelijk heel goed dat je partner je niets brengt, je relatie ongelijkwaardig is, jij veel meer investeert dan dat je er voor terugkrijgt, hij mogelijk liegt, manipuleert, je bedriegt en chanteert:

En toch kun jij je er niet van losmaken

𝗗𝗲 𝘃𝗼𝗲𝗱𝗶𝗻𝗴𝘀𝗯𝗼𝗱𝗲𝗺 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝗿𝗲𝗹𝗮𝘁𝗶𝗲𝘃𝗲𝗿𝘀𝗹𝗮𝘃𝗶𝗻𝗴 𝗹𝗶𝗴𝘁 𝗶𝗻 𝗷𝗲 𝗷𝗲𝘂𝗴𝗱 𝗲𝗻 𝗱𝗶𝗲𝗻𝘁 𝗯𝗶𝗷 𝗱𝗲 𝘄𝗼𝗿𝘁𝗲𝗹 𝗮𝗮𝗻𝗴𝗲𝗽𝗮𝗸𝘁 𝘁𝗲 𝘄𝗼𝗿𝗱𝗲𝗻.

Je eigenwaarde is zo gevaarlijk laag, dat je wel van partner kunt veranderen maar bij een andere partner binnen no-time in dezelfde dynamiek terecht komt

Je hebt je patronen bij de wortel aan te pakken, in plaats van te blijven hangen in oppervlakkige gedragsveranderingen.

Je mag contact gaan maken met de onderliggende wond die je graag aandrijft, om zo de pijn toe te laten, achter je overlevingsstrategieën, die het je heeft gedaan.

Pas wanneer de onderliggende beweegredenen er niet meer zijn, zal de trekkracht om de voor jou vertrouwde patronen te herhalen afnemen.

Wil je met mij samenwerken om je ongezonde liefdespartronen te doorbreken?

Meldt je dan aan voor de wachtlijst van het exclusieve 1-op-1 traject via de website

Liefs,

Amber

Jij bent de vrouw die alles voor elkaar heeft voor

Jij bent de vrouw die alles voor elkaar heeft voor de buitenwereld, maar het in zichzelf niet kan vinden.

Je vindt het moeilijk om jezelf kwetsbaar op te stellen, want diep van binnen ben je zo bang voor afwijzing. Je bent hard en extreem kritisch naar jezelf, je masker verbergt je wankelende binnenwereld.

Vastbesloten bijt je je vast in mensen, situaties, projecten en werk, je doet er alles aan om de zaken naar jouw hand te zetten.

Als kind leerde je al jong om voor jezelf op te komen en jezelf te redden. Door op te groeien in een disfunctioneel gezin, bij zeer kritische, afwijzende ouders heb je het gevoel gekregen dat je nooit goed genoeg was. Jezelf klein maken of aandacht zoeken had geen zin, omdat er toch niemand op reageerde. Je hebt je gevoel van veiligheid verkregen door situaties, mensen en jezelf onder controle te houden.

Uit angst om ooit nog weerloos overgeleverd te zijn aan anderen, zoals je partner, houd jij de touwtjes stevig in handen. Je bent zo bang om ooit nog afhankelijk te zijn van een ander, dat je onbewust passieve, emotioneel onbeschikbare partners aantrekt die je innerlijke leegte keer op keer bevestigen.

Herken jij jezelf in het Codependency archetype van de controlefreak?

Luister dan eens aflevering #64: Herken en doorbreek je Codependency patroon

Reageer hieronder en ik stuur je de link

Liefs,

Amber

Ik groeide op bij een dominante, onvoorspelbare en

Ik groeide op bij een dominante, onvoorspelbare en manipulatieve moeder. Zij had de broek aan, iedereen liep bij haar op eieren.

Mijn vader was een man van zeer weinig woorden, daarnaast was hij altijd aan het werk. In het weekend dronk hij stevig, ik kan me geen goed gesprek met hem herinneren. Toch bracht ik liever mijn tijd met hem door, dan slachtoffer te zijn van mijn moeders dictatorschap, zoals mijn zusje en ik het altijd noemden.

Ik ging op mijn 17e het huis uit, en werd al snel smoorverliefd op Gregor.
Het gevoel dat hij me gaf, had ik nog nooit eerder gehad. Ik voelde me zo speciaal bij hem.

Het was geweldig, maar dat duurde niet lang. Hij werd steeds jaloerser en dominanter, het duurde niet lang voordat ik al mijn vrienden kwijt was en hij mijn hele leven werd.
Het kostte me uiteindelijk jaren om deze relatie te verbreken.

Daarna volgden meerdere relaties. Dominant, narcistisch, toxisch, hoge pieken, diepe dalen, alles kan ik afvinken. Ik werkte hard voor mijn snelgroeiende bedrijf, maar thuis liet ik me als een voetveeg behandelen.

In mijn relaties veranderde ik van een daadkrachtige, zelfverzekerde zakenvrouw in een bang klein meisje. Ik voelde me zo onzeker, ik ging helemaal buiten mezelf om de ander bij me te houden.

Mijn laatste relatie was de druppel. Jarenlang nam ik genoegen met broodkruimels van aandacht en liefde, ik kon gewoon niet geloven dat hij niet meer kon geven. Dat hij niet écht voor me kon gaan. Ik heb mezelf echt helemaal opgebrand met het trekken aan een dood paard, en toch bleef ik zoveel gevoelens voor hem hebben. Gekmakend.

Zo kan ik niet doorgaan, besloot ik. Ik begon met Amber's Podcast te luisteren en het voelde echt alsof alles wat ze daar vertelde over mij ging.

Inmiddels is er een hoop veranderd. Het is bijna niet in woorden uit te leggen welke verandering ik ben doorgegaan. Er zijn puzzelstukjes op hun plek gevallen, ik voel me rustiger dan ooit, en dat terwijl ik nu alleen ben. Eindelijk kan ik ook voelen wat zelfliefde is, in plaats van er alleen maar over te lezen. - Gabriella

Herken jij jezelf in het verhaal van Gabriella?❤️

Liefs,

Amber

In je relatie ben je veel meer bezig met de potent

In je relatie ben je veel meer bezig met de potentie die je in hem ziet, hoe het zou kunnen zijn tussen jullie, zijn goede bedoelingen (die hij om 1000 verschillende redenen niet kan waarmaken) dan de realiteit van de situatie.

De roze bril waarmee je naar je partner en je relatie kijkt is een sterk overlevingsmechanisme voortkomend uit je jeugd. Toen het je veilig heeft gehouden om niet geconfronteerd te hoeven worden met het gemis en de leegte van ongezien opgroeien, bij ouders die écht niet meer hebben kunnen geven dan dat ze hebben gedaan.

Als kind heb je de illusie gecreëerd dat als jij maar genoeg gaf, hard je best deed, niet teveel nodig had voor jezelf, (emotioneel) zorgde voor… dat alles wel goed zou komen, en je ouders wel zouden veranderen en je alle liefde zouden geven die je zo nodig had.

Deze overtuiging neem je mee naar je volwassen liefdesrelatie, waardoor je emotioneel onbeschikbare partners aantrekt in de hoop ze te kunnen veranderen

Jij denkt:

• Hij verandert wel in de toekomst, hij heeft zoveel potentieel, hij heeft zoveel leuke dingen, dit deel van zijn karakter en gedrag dat verandert wel... komt wel goed... wordt wel beter... (door mijn liefde!)

• Als ….Ik maar genoeg geef, mijn best doe, accepteer, we eenmaal samenwonen, hulp zoeken voor zijn problemen, hij inziet hoeveel jeugdrauma hij heeft opgelopen...hij stopt met drinken, eindelijk van zijn ex af is dan…. worden we echt gelukkig!

Je bent constant bezig met het aanpassen aan de behoeftes van je partner. Zijn agenda, zijn beschikbare tijd, zijn wensen, zijn gebreken compenseren. Je trekt de kar in de relatie, wat leidt tot emotionele uitputting.

Je offert je eigen geluk op, in de hoop dat dit op lange termijn beloont wordt.

Steeds weer haalt de realiteit je in. Je bent niet verliefd op wie hij werkelijk is, maar op een illusie – een beeld dat je zelf in je hoofd hebt gecreëerd van hem en jullie relatie. Door te blijven hopen dat hij zal veranderen, vermijdt je je eigen angst om alleen te zijn. Je herhaalt de patronen uit je jeugd, waarin ongelijkwaardige relaties als vertrouwd zijn gaan voelen.

Liefs,

Amber

KVK: 80085598
Algemene voorwaarden
2022 Webplace4u.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.