Als kind groeide ik op in een riante villawijk.
Voor de buitenwereld hadden we echt hét droomleven. Vakanties, de mooiste kleding en gadgets. Maar achter gesloten deuren ging het er heel anders aan toe.

Mijn vader was dominant en had losse handjes. Mijn moeder was (achteraf gezien) meer zijn PA dan zijn vrouw. Ik, mijn moeder, en mijn zus moesten hem allemaal ten dienste staan, alles draaide om hem. Ik had altijd het gevoel dat er iets mis was met míj, want als kind had ik altijd al buikpijn. En dat kon niet zijn met zo’n mooi leven toch?

Toen ik 18 was ben ik gaan studeren, en uiteindelijk vond ik een goede baan. In mijn werk kon ik alles kwijt, ik werkte me dan ook steeds hoger op. Ik leerde Sebas kennen, en al gauw hadden ook wij het perfecte plaatje gecreëerd. We startten onze onderneming samen, leefde van vakantie naar vakantie, stichtte een gezinnetje.

Maar ook Sebas was enorm grillig. Als we samen op feestjes waren was hij helemaal het mannetje, de grappenmaker, de succesvolle ondernemer en geliefde echtgenoot, maar thuis kon ik het in zijn ogen nooit goed doen. Zijn gedrag werd steeds extremer en veeleisender, en het contrast met het plaatje richting de buitenwereld steeds extremer. Ik bleef maar doorwerken, doorwerken en doorwerken. Ik stak mijn kop in het zand, scheiden was echt geen optie. Uiteindelijk ging Sebas meerdere malen vreemd, vergaf ik hem… én door.

Toen hij 3 jaar geleden aangaf te willen scheiden, omdat hij een andere (stuk jongere) vrouw had gevonden, was mijn hart gebroken. Maandenlang heb ik gehuild als een klein kind. Ik voelde me zo verraden, en dat terwijl ik zoveel had gegeven. Omdat ik hem na een jaar nog niet kon loslaten, terwijl hij allang met madam op Saint-Tropez van het leven genoot, en het verdriet steeds erger leek te worden, ben ik bij Amber gestart. Ik herkende mezelf in zoveel van haar podcasts en teksten. Alleen het aangaan van het traject gaf al rust. Ik zie nu in dat ik mezelf zólang heb weggecijferd, altijd maar leefde voor de buitenwereld en anderen, maar nooit voor mezelf. Dat is het cadeau van deze scheiding: eindelijk kies ik voor mezelf. – Chloë