Contact - Amber Stinissen

Ga naar de inhoud

€0.00 0 Winkelwagen

Home
Aanbod
- 1 OP 1 TRAJECT
- ONLINE PROGRAMMA
Plan je call
- Plan je kennismakingsgesprek
Gratis
Klantverhalen
Contact

Home
Aanbod
- 1 OP 1 TRAJECT
- ONLINE PROGRAMMA
Plan je call
- Plan je kennismakingsgesprek
Gratis
Klantverhalen
Contact

Heb je een vraag of wil je meer informatie?

Stuur gerust een berichtje of vul het formulier hieronder in

@AMBERSTINISSEN_
INFO@AMBERSTINISSEN.NL

Naam

Emailadres

Onderwerp

Bericht

VOLG MIJ OP INSTAGRAM
@AMBERSTINISSEN_

Wanneer je in je jeugd te vaak op jezelf bent aang

Wanneer je in je jeugd te vaak op jezelf bent aangewezen en aan je lot werd overgelaten, schakelt je systeem over op overleving.

Onbewust sluit je jezelf af om je te beschermen tegen de pijn en teleurstelling die voortkomen uit een gebrek aan emotionele respons in de vorm van warmte, steun of het gevoel echt gezien en gehoord te worden.

Jij moest als kind al de volwassene zijn.

Ondanks de diepe sporen die chronische verwaarlozing nalaat in je volwassen leven is het lastig te herkennen: je draagt onzichtbare littekens.

Hierdoor wissel je constant tussen gevoelens van wanhoop en zelfafwijzing (het komt nooit meer goed met mij, waarom kan ik niet gewoon….wat is er mis met mij) en twijfel (was het wel echt zo erg?).

Het ís geen teken dat het niet erg was. Integendeel: de twijfel zelf is een symptoom van het trauma.

Je hebt als kind moeten overleven.
En om dat te kunnen, moest je de waarheid verzachten.
Je leerde minimaliseren, omdat écht voelen té veel was. Té groot. Té eenzaam.
Maar ondertussen voel je het nog steeds.

Je staat altijd aan.
Je bent voortdurend alert. op sfeer, op anderen, op wat er van je verwacht wordt.
Je voelt je vaak alleen, zelfs wanneer je samen bent. Je voelt je leeg, ondanks alles wat je bereikt hebt.

En daarom zoek je houvast buiten jezelf: in je werk, in lijstjes, in alles wat geregeld en veilig moet blijven. In je relaties.

Tegelijkertijd is er onder alles een diepe hunkering naar veiligheid, geborgenheid, rust en liefde.

Naar gezien worden zonder iets te hoeven bewijzen.
Naar liefde, zonder voorwaarden.
Naar erkenning.

Steeds weer trek je opnieuw aan wat je eigenlijk niet wilt: relaties waarin je jezelf kwijtraakt, situaties waarin je veel geeft maar weinig ontvangt, of werk waarin je blijft bewijzen dat je goed genoeg bent. Deze herhalingen zijn geen toeval, het zijn de echo’s uit je jeugd.

Er is niets mis met jou.
Wat er mis was, was dat jij nooit écht opgevangen bent.
Dat jij het allemaal zelf moest dragen.

Wil je hier meer over weten?

Luister dan nu mijn nieuwste podcast aflevering:
#92: Chronische verwaarlozing in je jeugd

Reageer hieronder en ik stuur je de link❤️

Liefs,
Amber

Door maar te blijven piekeren over Waarom hij zi

Door maar te blijven piekeren over

Waarom hij zich zo gedraagt..
Waarom hij het een zegt en het ander doet
Zijn trauma’s en hoe deze hem hebben gevormd
Of hij het wel meent
Of hij het echt niet anders kan, of gewoon niet wil
Zijn intenties
Zijn jeugd, zijn ouders, zijn familie
Zijn beweegredenen
Zijn exen (bij haar was hij ook zo…)

De gesprekken tussen jullie, of je signalen hebt gemist, zijn woorden verkeerd hebt geïnterpreteerd....

𝗩𝗲𝗿𝗺𝗶𝗷𝗱 𝗷𝗲 𝘁𝗲 𝘃𝗼𝗲𝗹𝗲𝗻 𝘄𝗮𝘁 𝗱𝗲 𝗶𝗺𝗽𝗮𝗰𝘁 𝘃𝗮𝗻 𝗱𝗶𝘁 𝗮𝗹𝗹𝗲𝘀 𝗶𝘀 𝗼𝗽 𝗷𝗼𝘂

Je vermijd te voelen wat het werkelijk met je doet.
Je legt de focus buiten jezelf.

Je probeert te begrijpen waarom het gaat zoals het gaat, waarom de ander doet wat hij doet, zodat wanneer je de situatie begrijpt, jij je erop kunt aanpassen en alles weer goedkomt.

Je wilt dat hij het inziet! Hij moet je begrijpen. Je gelooft dat je tot hem moet doordringen, dat je hem moet overtuigen.

Je houdt jezelf vast aan de illusie dat je een ander kunt redden, helpen, veranderen of gelukkig maken. Dat kun je niet; dat kan iemand alleen zelf.

Het is aan jou om in te zien dat hij het niet kan of wil inzien.

Hoe bizar het gedrag van de ander ook is, hoe teleurstellend, verdrietig, gemeen of kwetsend: je kunt maar aan één deel werken, en dat is je eigen aandeel.

Blijf je bij iemand waarbij je keer op keer meer teleurstelling en verdriet ervaart dan liefde?
Dan is er binnenin jou iets dat aandacht nodig heeft.

Trekken aan een dood paard betekent blijven hopen op iets wat nooit komt. Wachten op een man die nooit echt aanwezig zal zijn. Blijven hangen in een relatie die je steeds meer breekt.

The only way out, is in.
Niet door te hopen en bidden dat hij verandert. Niet wachten tot hij eindelijk kiest voor jou.

Maar zelf kiezen. Voor jezelf.

Want liefde hoort geen strijd te zijn. En een man die je werkelijk liefheeft, hoef je niet te redden. Die staat al naast je.

Wil je hier meer over weten?

Luister dan nu naar de private podcastaflevering met exclusieve content: "Trekken aan een dood paard".

Reageer hieronder en ik stuur je de link!❤️
(Deze aflevering is niet beschikbaar op Spotify.)

Liefs,
Amber

Wanneer je als kind te vroeg volwassen bent geword

Wanneer je als kind te vroeg volwassen bent geworden, te veel en te vroeg taken op je hebt genomen die niet passend waren bij je leeftijd, je (emotioneel) bent gaan zorgen voor een van je ouders, je belast werd met zorgen, ruzies, spanning en frustraties....

Dan heb je op jonge leeftijd geleerd om heel goed voor iedereen te zorgen behalve jezelf.

Jouw eigen behoeftes aan veiligheid, liefde, warmte, aandacht, steun en aanmoediging bleven uit en in plaats daarvan leerde je om je aan te passen en bezig te zijn met de wensen & behoeftes van de ander.

Je had geen andere keus dan je af te keren van je eigen behoeftes, en je wijzer, sterker en verantwoordelijker te gedragen dan dat je werkelijk was, om je jeugd door te kunnen komen. (Zonder al teveel geconfronteerd te hoeven worden met de pijnlijke realiteit).
Onbewust raak je gewend om je af te stemmen op de gemoedstoestand van de anderen in het gezin, en om via deze omweg, door het redden, verzorgen, emotioneel ondersteunen en dragen van lasten die niet van jou zijn, jezelf veilig, geliefd en gewaardeerd te voelen (Codependency).

Je leert je eigen verlangens te onderdrukken en te minimaliseren om de harmonie in het gezin te bewaren of te voldoen aan de behoeften van je ouders of andere gezinsleden. Dit patroon van zelfopoffering raakt diep geworteld en herhaal je later in je volwassen leven.

Je hebt vaak het gevoel dat jouw wensen en behoeftes er niet toe doen. Wanneer je wel voor jezelf kiest, voel je je schuldig omdat je geconditioneerd bent om anderen altijd voorop te stellen.

De overtuiging dat zelfzorg egoïstisch is, blijft je achtervolgen. Dit schuldgevoel is een direct gevolg van je opvoeding in een omgeving waarin je leerde dat jouw waarde afhankelijk is van het zorgen voor anderen.

Wil je hier meer over weten?

Luister dan naar mijn nieuwste Podcast aflevering:
#78: Je altijd schuldig voelen
#81: Helen van Codependency
#80: De (blijvende) innerlijke leegte en eenzaamheid
#61: Ongezien opgroeien bij emotioneel onbeschikbare ouders

Reageer hieronder en ik stuur je de link ❤️

Liefs,

Amber

Trauma's worden doorgegeven van generatie op gener

Trauma's worden doorgegeven van generatie op generatie, omdat je niet beter weet.

Je niet meer in huis hebt. Geen flauw idee hebt hoe je een gezonde verbinding met jezelf en anderen kunt aangaan.

Toen ik zelf moeder werd, besefte ik me dat je dingen niet perse tégen je kinderen doet.
Eerder vanuit eigen onvermogen.

Je kinderen iets beters meegeven vraagt om een beweging naar binnen.
Om aan jezelf te werken en je innerlijke dynamieken te doorgronden.
Om in je systeem van herkomst te duiken en bewustzijn te creëren op de patronen die keer op keer worden doorgegeven.

Om het gemis en de pijn te doorvoelen. Lasten die je hebt gedragen terug te geven, en het potentieel op te halen, de kracht en de overvloed die ook via je grootouders en ouders doorleeft in jou.

Om te besluiten: de pijn stopt bij mij.

Daar kun je áltijd stappen in zetten, hoe oud je kinderen ook zijn.

Mijn moeder en ik hebben hier een openhartige Podcast over opgenomen, waar we veel emotionele reacties op hebben ontvangen.

Het is nooit te laat.

Om aan jezelf te werken.
Het beter te willen doen in de toekomst.
Om te praten, zonder schuld maar vanuit je eigen gevoel.
Om sorry te zeggen.
Om het verdriet van je kinderen te erkennen, met compassie naar jezelf.

Alles wat je in jezelf heelt, heel je ook in je familielijn ❤️

Liefs,

Amber

KVK: 80085598
Algemene voorwaarden
2022 Webplace4u.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.